mánudagur, desember 13, 2004

Já gleymdi að segja eitt. Ég sakna Snúðarins okkar svooooo mikið. Ég get varla beðið eftir að sjá hann og knúsa hann. Svo er hann alltaf svo skemmtilegur um jólin, ræðst á kúlurnar á jólatrénu og veltir því næstum um koll (mamma er mjög ánægð með það, tíhí) og svo þegar að pakkarnir eru komnir undir tréð þá er sko langskemmtilegast að hoppa á þeim og leika sér að slaufunum. Alveg yndislegastur í heimi þessi kisi.